کاروان

11 مرداد

 

قلبهوراقلبهوراقلبقلبقلبقلبقلب

 

یازده مرداد تولد دخترم پرستو هست . این روز به یادماندنی را به دختر عزیزم تبریک میگویم . قلبهورا

 

 

نایت اسکین

 

                دختر گیتاریست

 

از تهران تا قاهره

راه زیادی ست !

به مسافت دو چشم سیاهی که

از ظلمت شب وام گرفتم

به بهای تاریکی حیاتم

به مسافت دستانی که

نوازش نوک انگشتانم لانه ای شدند

برای آرامش او

در قفس قامتم .

به مسافت بوته زارهایی که

از سرشاخه های خارهایشان

ملودی چید در بیشه ی خشدار زمان

برای اینکه در مسافت گریه ها

شادی و آرزوهای طلایی برق بزند

درست است !

از آن نسل تا این نسل

از تبریز تا قاهره

مسافت از آتش و خون است

پرستوها به کجا میروند؟

 

          ...........

 

 

                                              

بیست سال تمام !

باور نمی کنم

هنوز پنجه ی خشم

روی بازویم به کبودی میزند

که در آغوش خالی ام

بارانی از شیر سیاه ریخت

بدون خنده های تو

قطره قطره .

امروز انگار باران خواهدبارید

سینه ی آسمان برآمده گشته

از تهاجم ابرهای سفید

آسمان ناپیداست

در کنار من

پرواز کن !

 

 

 

 

 دخترم !

چگونه خواهی نواخت

دردهای بی تابم را

برای فردایی کور ؟

کار تو

دشوارتر از صبوری منست !

 

 

+   کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ٩:۳۸ ‎ب.ظ ; ۱۳٩۱/٥/۱٠

design by macromediax ; Powered by PersianBlog.ir